دمپایی حصیری را به عنوان حصیر نیز می توان استفاده کرد

این مقاله در مورد یک تحقیق تفسیری در مورد تجربیات آموزشی 14 دانش‌آموز حرفه‌ای عالی در سرزمین اصلی چین با تمرکز بر استفاده از استراتژی آنها در یادگیری انگلیسی و دمپایی حصیری گزارش می‌دهد.

با استفاده از نظریه اجتماعی-فرهنگی، پرس و جو تأثیر عمیقی را که زمینه یادگیری بر استفاده از استراتژی شرکت کنندگان در تحقیق داشت را نشان می دهد.

داده ها نشان می دهد که راهبردهای یادگیری امتحان محور شرکت کنندگان در هسته تلاش آنها برای پیگیری هویت های مطلوب در یک محیط دانشگاهی رقابتی بود.

آنها همچنین نشان می‌دهند که استفاده از استراتژی شرکت‌کنندگان ارتباط نزدیکی با یک گفتمان اجتماعی فرهنگی درونی شده دارد که یادگیری را ابزاری برای دستیابی به تحرک اجتماعی می‌دانست.

شیوه‌های آموزشی که اغلب نشانگرهایی را بر شرکت‌کنندگان تحمیل می‌کردند و روابط پرتنش با همسالان که شرکت‌کنندگان را از اتخاذ راهبردهای جایگزین بازمی‌داشت، دو انگیزه مهم برای پذیرش استراتژی‌های یادگیری امتحان‌محور شرکت‌کنندگان بودند.

محمد یوسف بات (60)، ساکن روستای زانتراگ در خرو، در دهکده پامپور در ناحیه پولواما کشمیر جنوبی، با ساختن پلهور، که قرن ها قدمت دارد و در زمان های قدیم توسط مردم به عنوان کفش می پوشیدند، سعی در زنده نگه داشتن این سنت دارد.

دمپایی

به نقل از خبرگزاری KNO محمد یوسف گزارش داد که او این هنر ساخت کفش، حصیر و چیزهای دیگر را از اجداد خود آموخته است و این روزها در مدرسه طراحی در سرینگر مشغول ساخت این چاپل ها و چیزهای دیگر است.

او گفت: “من ده ها سال است که این اقلام را از کاه می سازم و این اقلام سنتی قدیمی را در مدرسه دیزاین سرینگر درست می کنم.”

وی گفت: در دوران دانشجویی، پدر به من حصیر و پلهور و دیگر چیزهای کاهی درست می کرد و می گفت کسی که با مجاهدت به دست می آورد، دوست خداست و نظرش ثابت شد و من در حال کسب درآمد هستم. با ساختن این اقلام سنتی قدیمی امرار معاش بسیار خوبی دارم.»

او گفت: «اگرچه مشتریان چنین اقلامی بسیار اندک هستند، اما این اقلام ساخته شده از نی سازگار با پوست و محیط زیست هستند که هر کسی می تواند برای خود در خانه درست کند.

وی ادامه داد: «دولت تلاش کرده است تا این هنر را زنده نگه دارد، زیرا من در حال ساخت این اقلام در دانشکده طراحی سرینگر هستم و افراد زیادی برای اطلاع از این هنر به اینجا آمده اند و حتی برخی آماده یادگیری آن هستند.»