دستگاه فشار خون دارای چندین جزء کلیدی برای کمک به تعیین فشار خون بیمار است.
کاف: قسمتی است که در اطراف بازوی بیمار قرار می گیرد. برای اعمال فشار به بازو با هوا پر می شود و میزان جریان خون در ناحیه تحت نظارت را محدود می کند.
کاف به لوله و حباب متصل می شود: لامپ به طور مکرر فشرده می شود تا فشار هوا در کاف ایجاد شود. از لوله برای ارسال هوا به داخل و خارج از کاف استفاده می شود.
در پایه لوله، نزدیک لامپ، یک سوپاپ قرار دارد: این شیر برای آزاد کردن آهسته هوا استفاده می شود تا خوانش مناسب را بدست آورد.
گیج: گیج میزان فشاری که برای خواندن روی بازو وارد می شود را نشان می دهد.
کاف فشارسنج بسیار بالاتر از فشار سیستولیک مورد انتظار باد می شود. با باز شدن دریچه، فشار کاف (به آرامی) کاهش می یابد.
هنگامی که فشار کاف با فشار سیستولیک شریانی برابر می شود، خون شروع به عبور از کاف می کند و باعث ایجاد تلاطم در جریان خون و صداهای قابل شنیدن می شود.
با استفاده از گوشی پزشکی، این صداها شنیده می شود و فشار کاف ثبت می شود. صداهای جریان خون تا زمانی که فشار کاف به زیر فشار دیاستولیک شریانی کاهش یابد ادامه می یابد.
فشار زمانی که جریان خون متوقف می شود، فشار دیاستولیک را نشان می دهد.
دستگاه سنجش فشار خون مرسوم یا “مدرسه قدیمی” فشارسنج جیوه ای است.
یک کاف بادی که به دستگاه فشار خون متصل است در اطراف بازوی بیمار قرار می گیرد در حالی که بیمار در کنار میز قرار دارد و بازو را روی میز قرار می دهد.
یک گوشی پزشکی در زیر کاف در اطراف داخل آرنج قرار می گیرد.
هوا به داخل کاف پمپ می شود و این باعث افزایش فشار در اطراف بازو می شود و معاینه کننده نبض را مشاهده می کند تا زمانی که جریان خون به بازوی مورد معاینه متوقف شود.
